اورفرز چیست؟
چه به هنگام ابزار زدن و فرم‌دهی به گوشه‌ها هنگام قاب‌سازی و چه به منظور اجرای یک اتصالِ به خصوص، شکل‌دادن به لبه‌ها یکی از پرکاربردترین موارد استفاده‌ی اُور فرزها است. نحوه‌ی حرکت‌دادنِ دستگاه در طول قطعه کار به نوع تیغه‌ای که مورد استفاده قرار گرفته بستگی خواهد داشت. هنگام استفاده از تیغه‌های بلبرینگ‌دار، بلبرینگ هدایت‌کننده‌ی دستگاه در هنگام برداشت از لبه‌های چوب خواهد بود و عملیات ابزارزنی را به صورت پیوسته حفظ خواهد نمود. اما هنگام کار با تیغه‌هایی که فاقد بلبرینگ در قسمت انتهاییِ تیغه هستند، می‌بایست از لبه‌گیر استفاده کرد. بدین ترتیب، پایه‌ی دستگاه روی سطح چوب مورد نظر قرار گرفته و لبه‌گیر، پیوستگی ابزار زنی را بر عهده خواهد داشت. هر دو روش هنگام ابزار زدنِ قطعات راسته کاربرد دارند اما هنگام کار روی قطعات منحنی و دایره، باید حتماً از تیغه‌های بلبرینگ‌دار استفاده کرد. همواره باید به خاطر داشت، تا زمانی که بلبرینگ با لبه‌ی کار تماس پیدا کند امکانِ لگد زدن دستگاه وجود دارد. بنابراین، هنگام شروع کار باید دستگاه را با نیروی بیشتری مهار کرد.
یکی از موارد بسیار مهم هنگام ابزار زنی و کار با اُور فرز، جهت حرکت دادنِ دستگاه است. به طور کلی، جهت حرکت دادن دستگاه روی قطعه کار باید در خلاف جهت گردش تیغه‌ی آن باشد. پیش از شروع کار حتماً قطعه چوب مورد نظر باید به میز کار به طور صحیح با گیره بسته شود.
حرکت دادن دستگاه در جهت نادرست ممکن است به لگد زدنِ دستگاه و یا تکه‌شدنِ تراشه‌های سطحی چوب منجر شود. در بیشتر مواقع، دستگاه باید در خلاف جهت گردش تیغه به حرکت درآید. برای ابزارزنیِ لبه‌های خارجی چوب، دستگاه اُور فرز را باید بر خلاف جهت عقربه‌های ساعت به حرکت درآورد. اما برای شکل دادن به لبه‌های داخلی، باید دستگاه را در جهت عقربه‌های ساعت حرکت داد. به این علت که حرکت دادن در خلاف جهت ذرات چوب باعث می‌شود تا از هر گونه شکست یا جدا شدن تراشه‌های چوب جلوگیری به عمل آید. همواره می‌بایست در جهت ایستاد تا حرکت دستگاه به طرف داخل باشد تا خارج؛ چرا که می‌توان در هر لحظه تیغه‌ی دستگاه را زیر نظر داشت. در تمام مدت باید دستگاه را با دو دست محکم نگه داشت و با وارد آوردن فشارِ اندکی به سمت چوب، عملیات ابزارزنی را ادامه داد. برای ابزارزنیِ قطعات منحنی‌شکل، ابتدا قطعه کار را به میز کار با گیره محکم به نحوی می‌بندیم که به فاصله‌ی چند سانتی‌متر از لبه‌ی مورد نظر خارج از میز قرار گیرد. اُور فرز را با دو دست محکم نگه داشته و پایه‌ی آن را روی سطح چوب قرار می‌دهیم. با حفظ فاصله‌ی چند سانتی‌متری بین تیغه و لبه‌ی کار، دستگاه را روشن نموده و به آرامی به سمت لبه‌ی چوب هدایت می‌کنیم تا بلبرینگ زیر تیغه با لبه‌ی چوب تماس برقرار کند. برای برداشت عمیق‌تر از لبه‌ی چوب، می‌بایست دستگاه را دو یا سه بار به صورت رفت و برگشت روی لبه حرکت داد. هنگام ابزارزنیِ گوشه‌ها، تیغه‌ی اُور فرز به طور کامل بار را از لبه‌ی چوب خالی نکرده و باید پس از عملیات ابزارزنی، گوشه‌ها را به کمک مغار خالی کرد. برای ابزارزنی و برش‌کاری با استفاده از تیغه‌های فاقد بلبرینگ می‌بایست از گونیای دستگاه استفاده کرد. میله‌های گونیا یا همان لبه‌گیر به صورت کشویی داخل پایه‌ی دستگاه قرار گرفته و سطح بیشتری را برای تراز کردنِ پایه‌ی دستگاه با سطح چوب مورد نظر در اختیار قرار می‌دهد. سپس گونیا را به لبه‌ی چوب تکیه داده و میله‌های آن روی سطح چوب قرار می‌گیرد. در این حالت دستگاه در جای خود ثابت شده و می‌توان ابزار زنی را انجام داد.